Νοσηλευτική φροντίδα παιδιού με σύνδρομο Down

Abstract

Τα παιδιά με σύνδρομο down αποτελούν μια ειδική κατηγορία πληθυσμού, η οποία περισσότερο από κάθε άλλη βρίσκεται σε άμεση εξάρτηση από το στενό οικογενειακό περιβάλλον για την ενσωμάτωσή τους στο κοινωνικό σύνολο. Τα παιδιά αυτά παρουσιάζουν εκ γενετής ορισμένους περιορισμούς σωματικής και πνευματικής προέλευσης στις δυνατότητές τους. Εξαιτίας των διαφορών τους από τον τυπικό πληθυσμό έχουν κατά καιρούς λάβει διάφορες ονομασίες, όπως μη φυσιολογικά, άτομα με ειδικά προβλήματα, προβληματικά κ.α. Παρόλα αυτά πρέπει να αναφέρουμε ότι η ανομοιογένεια και η μοναδικότητα του καθενός είναι καθορισμένη από τη φύση και για το λόγο αυτό το κάθε άτομο θεωρείται ότι είναι ένα άτομο ξεχωριστό, μοναδικό και ειδικό. Η διαφοροποίηση των ατόμων με σύνδρομο down από τον υπόλοιπο πληθυσμό οφείλεται στον περιορισμό μιάς λειτουργίας ή μιας ικανότητας και όχι στην προσωπικότητά του. Τα παιδιά αυτά δεν είναι πια στο περιθώριο. Μέσω της κατάλληλης εκπαίδευσης και της βοήθειας ειδικών μπορούν να εξελίξουν τη γνωστική τους ανάπτυξη και τις δεξιότητές τους, ώστε να φτάσουν σε ένα ικανοποιητικό επίπεδο αυτοφροντίδας και κοινωνικοποίησης. Πέρα από την επιστήμη, αλματώδη βήματα εξέλιξης έκανε και η πολιτεία, η οποία δέχθηκε τα παιδιά αυτά ιδρύοντας ειδικά σχολεία, τα οποία επανδρώθηκαν με το κατάλληλο προσωπικό και υλικό. Επίσης ιδρύθηκαν σύλλογοι που βοηθούν κατά κύριο λόγο τους γονείς. Ακόμα η παροχή οικονομικών πόρων ενθάρρυνε την οικογένεια να συνεχίζει να παλεύει για την απόκτηση καλύτερης ποιότητας ζωής του παιδιού της. Η επιστήμη της νοσηλευτικής έχει προοδεύσει επίσης, και στόχο έχει την καλύτερη δυνατή φροντίδα του παιδιού, αλλά και την ψυχολογική στήριξη αυτού και των γονέων του.