Ο ρόλος του νοσηλευτή σε παιδιά με αυτισμό

Abstract

Ο αυτισμός είναι μια χρόνια, ισόβια αναπτυξιακή διαταραχή. Επηρεάζει τον τρόπο με τον οποίο ένα πρόσωπο επικοινωνεί και περιορίζει την ικανότητά του να σχετίζεται με τους άλλους. Η διαταραχή αυτή, δεν αναδύεται πάντοτε με τα ίδια συμπτώματα. Ένας αριθμός παιδιών θα δείξει σοβαρά συμπτώματα και θα χρειαστεί ειδική φροντίδα για την υπόλοιπη ζωή τους. Δεν υπάρχει καμία αποδεδειγμένη θεραπεία για τον αυτισμό και τα ακριβή αίτιά του δεν είναι ακόμη γνωστά. Αν και ο αυτισμός δεν μπορεί να θεραπευτεί, οι γιατροί συχνά χορηγούν φάρμακα για την αντιμετώπιση των συμπτωμάτων. Οι γονείς μπορεί να μην αντιλαμβάνονται πάντα άμεσα ότι το παιδί τους αντιμετωπίζει κάποιο πρόβλημα. Πρέπει όμως να αναζητούν συμβουλές και βοήθεια από το γιατρό τους ή κάποιον επαγγελματία υπηρεσιών υγείας. Αφήνοντας τον αυτισμό αδιάγνωστο και χωρίς θεραπεία μπορεί να επιφέρει αρνητικές επιπτώσεις όχι μόνο για την ανάπτυξη και την ποιότητα ζωής του παιδιού, αλλά, επίσης, και της οικογενειακής ζωής, γενικότερα. Ο νοσηλευτής είναι ο μόνος επαγγελματίας υγείας που βρίσκεται στο πλευρό του ασθενή (παιδιού) το μεγαλύτερο διάστημα της νοσηλείας του. Για το λόγο αυτό ο ρόλος του στη θεραπεία είναι σημαντικός. Η παρέμβαση στη θεραπεία δεν πρέπει να στοχεύει μόνο στο κομμάτι της οργανικής αντιμετώπισης, αλλά να έχει πολύπλευρο χαρακτήρα. Οι νοσηλευτές-τριες σε συνεργασία με τις οικογένειες θα πρέπει να ηγηθούν στην προσπάθεια ενημέρωσης και αγωγής της κοινότητας ως αρωγοί βοήθειας των παιδιών και των οικογενειών τους. Ο σκοπός της βιβλιογραφικής ερευνητικής ανασκόπησης για τη μελέτη της παρούσας εργασίας είχε ως στόχο να αναδείξει μέσω έγκυρων επιστημονικών δεδομένων, ό,τι είναι ευρέως γνωστό για την προσφορά του νοσηλευτή σε παιδιά με αυτισμό. Στην Ελλάδα μόλις τα τελευταία χρόνια παρατηρείται μία αύξηση του ενδιαφέροντος, σχετικά με τη διεξαγωγή ερευνών που σχετίζονται με την υγεία.