Έγκαυμα και παιδί - Ψυχοκοινωνικές προεκτάσεις

Abstract

Το έγκαυμα μπορεί να οριστεί ως η τοπική βλάβη που προκαλείται από την τοπική επίδραση υψηλής θερμοκρασίας, είτε ξηρής (φωτιά, πυρακτωμένα αντικείμενα, θερμικές ακτινοβολίες) είτε υγρής (βραστό νερό κτλ). Εγκαύματα μπορούν να προκληθούν και από καυστικές ουσίες (ισχυρά οξέα ή αλκάλια). Τα εγκαύματα είναι πολύ βαριές τραυματικές καταστάσεις. Τα εγκαύματα ανάλογα με το αίτιο πρόκλησής τους, χαρακτηρίζονται ως θερμικά εγκαύματα, ηλεκτρικά εγκαύματα, χημικά και εγκαύματα από ακτινοβολία. Τα εγκαύματα επιδρούν τόσο στο σωματικό, όσο και στον ψυχικό κόσμο του παιδιού. Όπως κάθε νόσημα έτσι και τα εγκαύματα συνοδεύονται από συμπτώματα που προκαλούν άγχος στο παιδί. Η ιατρική αντιμετώπιση απαιτεί συχνά νοσηλεία σε εξειδικευμένες νοσηλευτικές μονάδες, που έχει ως συνέπεια τον αποχωρισμό από οικεία και την εξάρτηση από άγνωστα πρόσωπα. Η ψυχική υγεία του παιδιού καθορίζεται από την ηλικία του κατά την πρόκληση του εγκαύματος, το πόσο εμφανές είναι αυτό, από τη σταθερότητα της οικογενειακής δομής και από την ψυχική υγεία που προυπήρχε. Η θεραπεία των ανθρώπων με εγκαύματα έχει ως στόχο την προαγωγή της υγείας των επιζώντων και την πλήρη επανένταξή τους στην κοινωνία. Η εμφάνιση μίας σοβαρής πάθησης ενός μέλους της οικογένειας, επιδρά και στα υπόλοιπα μέλη της. Εγκαυματική νόσος δεν είναι μόνο σωματική, αλλά και κοινωνική ασθένεια. Η ιατρική, η ψυχολογία και η κοινωνιολογία είναι επιστήμες που έχουν βοηθήσει τον άνθρωπο και έχουν προαγάγει τον πολιτισμό του. Αν οργανωθούν και παρασχεθούν κατάλληλα, μπορούν να βοηθήσουν το παιδί που έχει υποστεί έγκαυμα να προσαρμοστεί στην κοινωνία, να γίνει ενεργό και χρήσιμο μέλος της, όπως και κάθε άνθρωπος.