Μεσογειακή αναιμία - Νοσηλευτική παρέμβαση

Abstract

Η εργασία αυτή είχε σαν σκοπό με οδηγό την πλούσια βιβλιογραφία που υπάρχει, να παρουσιάσει τη νόσο της μεσογειακής αναιμίας όσο γίνεται πληρέστερη, για να δώσει στον αναγνώστη μια σαφή εικόνα επί του θέματος. Η Μεσογειακή Αναιμία, γνωστή παλαιότερα ως «Αναιμία του Cooley» -φόρος τιμής στον Αμερικανό επιστήμονα Cooley που την πρωτοανέφερε- ή β-Μεσογειακή Αναιμία έχει επικρατήσει σήμερα να αναφέρεται παγκόσμια ως β-Θαλασσαιμία. “Παρουσιάζεται με τις μορφές της ομόζυγου β-Θαλασσαιμίας, ετερόζυγου β-Θαλασσαιμίας και ενδιάμεσης β-Θαλασσαιμίας’’. Πρόκειται για μια “χρόνια κληρονομική νόσο των ερυθρών αιμοσφαιρίων, η πιο γνωστή ίσως από τις κληρονομικές ασθένειες’’ και σύμφωνα με τον Παγκλάτσο (2002) “ η β-Μεσογειακή Αναιμία είναι μία αιμολυτική αιμοσφαιρινοπάθεια χαρακτηριζόμενη από αναιμία (μικροκυτταρική, υπόχρωμη, με βραχύβια ερυθροκύτταρα) προκαλούμενη από ανεπάρκεια σύνθεσης αιμοσφαιρίνης’’. Η Μεσογειακή Αναιμία και άλλες Αιμοσφαιρινοπάθειες, όπως η Δρεπανοκυτταρική Αναιμία κ.α. το 1990 περιγράφτηκαν από τον καθηγητή κ. Φέσσα ως το κυριότερο ιατροκοινωνικό πρόβλημα στην Ελλάδα, παρόλο που οι Έλληνες επιστήμονες άρχισαν να ασχολούνται με τη Θαλασσαιμία έγκαιρα, μετά την αρχική περιγραφή της νόσου στα μέσα του 1930. Είναι πλέον αναγκαία η εκπαίδευση των νοσηλευτών σε θέματα γενετικής, ώστε να μπορέσουν να ανταπεξέλθουν επάξια στο ρόλο τους, όχι μόνο στο κομμάτι που αφορά στη νοσηλευτική φροντίδα των ασθενών, αλλά και στη συμβουλευτική νοσηλευτική ασθενών. Είναι απαραίτητη η εφαρμογή προγραμμάτων πρόληψης σε όλο τον κόσμο, ώστε να εξαλειφθεί η γέννηση ατόμων με Θαλασσαιμικό σύνδρομο και ιδιαίτερα η γέννηση ατόμων με Μεσογειακή αναιμία. Η πρόληψη εξακολουθεί να παραμένει η πιο αποτελεσματική μέθοδος για την αντιμετώπιση του προβλήματος της Μεσογειακής Αναιμίας.