Eureka! Institutional Repository

Η Ε.Ε. συνιστά στις οδηγίες της την μουσική ως εργαλείο για την ενταξιακή διαδικασία στην τοπική κοινωνία. Όμως η εκπαίδευση στα κέντρα φιλοξενίας δεν έχει αποκτήσει συγκεκριμένη στόχευση και χρονοδιάγραμμα. Επιπρόσθετα, η άρνηση πολλών κρατών να δεχθούν πρόσφυγες και μετανάστες και η γραφειοκρατία των Βρυξελλών καθιστά την κοινή εκπαιδευτική πολιτική αδύνατη και την ενταξιακή διαδικασία δυσχερή. Η «πολυγλωσσία» επιδεινώνεται από την μη πιστοποιημένη και μη οργανωμένη εκπαιδευτική πρακτική μέσω Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων (ΜΚΟ). Η Ελλάδα δέχθηκε και συνεχίζει να δέχεται αυξημένες μεταναστευτικές και προσφυγικές ροές, ιδίως στα νησιά του ανατολικού Αιγαίου. Αυτό υποχρέωσε τα τελευταία χρόνια στην προσπάθεια καθορισμού ενός εκπαιδευτικού πλαισίου, που συναντά όμως εμπόδια από τα προβλήματα καταγραφής των πραγματικών αναγκών, την πολιτική ασύλου, τη σχολική διαρροή των παιδιών των προσφύγων και μεταναστών και την οικονομική κρίση που ταλανίζει τη χώρα την τελευταία δεκαετία. Η τέχνη γενικώς, με τη μουσική ενεργό βραχίονα, αποτελεί βασικό εργαλείο στην ένταξη των παιδιών, αλλά και των ενηλίκων, προσφύγων και μεταναστών. Μπορεί να προσφέρει στη δημιουργία ίσων ευκαιριών στη μαθησιακή διαδικασία και μέσω αυτής στην ένταξη των παιδιών των μεταναστών και των προσφύγων και στην ανάπτυξη της αλληλεγγύης από την τοπική κοινωνία