Eureka! Institutional Repository

Η ολοένα και περισσότερο αυξανόμενη αντίσταση των παθογόνων μικροοργανισμών στα αντιβιοτικά έχει οδηγήσει στην ανάγκη για εύρεση νέων αντιμικροβιακών ουσιών και στην κατανόηση των μηχανισμών δράσης τους. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει παρουσιάσει η δυνατότητα ορισμένων ουσιών, όπως οι ετεροκυκλικές θειόνες, να σχηματίζουν σύμπλοκα με μέταλλα, παρουσιάζοντας ισχυρή αντιμικροβιακή δραστικότητα ενάντια σε μικροοργανισμούς. Σκοπός της παρούσας μελέτης είναι ο προσδιορισμός της αντιμικροβιακής δράσης δύο ετεροκυκλικών θειονών, της 2,2,5,5-τετραμεθυλ-ιμιδαζολιδίνη-4-θειόνη(tmimdtH) και της 4-φαινυλιμιδαζόλη-2-θειόνη(phenimtH), καθώς και των συμπλόκων τους με τον άργυρο, ενάντια σε τέσσερα βακτήρια, τον Staphylococcus aureus, τον Bacillus subtilis, την Escherichia coli και την Xanthomonas campestris. Για την μελέτη της αντιμικροβιακής δραστικότητας, έγινε προσδιορισμός της ελάχιστης ανασταλτικής συγκέντρωσης (MIC) χρησιμοποιώντας την μακρό- μέθοδο αραίωσης σε ζωμό. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα, τη μεγαλύτερη δραστικότητα εμφάνισαν τα σύμπλοκα που περιείχαν στη δομή τους φαινυλοφωσφίνη, ([Ag(PPh3)4] και [Ag(μ phenimtH) (phenimtH) (PPh3)]2), και τριο-τολυλφωσφίνη, ([Ag(μ phenimtH)(totp)(NO3)]2), ενάντια στην Ε. coli και την X. campestris. Ο S. aureus και ο B. subtilis αποδείχθηκαν περισσότερο ανθεκτικοί απέναντι στα σύμπλοκα. Ωστόσο, το μεγαλύτερο ενδιαφέρον είναι ότι οι ενώσεις tmimidtH και phenimtH δεν παρουσίασαν καθόλου αντιμικροβιακή δράση, σε αντίθεση με τα σύμπλοκα τους τα οποία παρουσίασαν μέτρια προς καλή δραστικότητα. Η αντιμικροβιακή αυτή δράση των συμπλόκων μπορεί να οφείλεται σε διάφορους παράγοντες όπως είναι η φύση του μετάλλου, η φύση του ligand καθώς και η φύση του πυρήνα του μετάλλου.